Adam Colton

Adam Colton (Manchester, 1957) bezocht van 1975 tot 1980 de Camberwell School of Arts and Crafts in London en vestigde zich begin jaren ’80 in Nederland. Voor zijn vroegste tekeningen en sculpturen nam hij zijn eigen lichaam als uitgangspunt. Hij mat het zorgvuldig op en zette de ruimtelijke verhoudingen ervan om in een patroon van punten en lijnen, waaruit minutieuze tekeningen ontstonden. Het patroon werd ook toegepast op de bewerking van grote gipsblokken. Door systematisch delen weg te hakken, liet hij de vorm uit het blok tevoorschijn komen en ontstonden sculpturen, die hij Carvings noemt. Het uitgangspunt was dan niet langer zichtbaar. Colton speelt met transformatieprocessen. Hij gaat van driedimensionaal naar plat en weer terug, hij vergroot, verkleint en ontregelt, net zolang tot zijn uitgangsobject gaat ‘swingen’, zoals hij het zelf noemt. In 1987 ontving Colton de Charlotte van Pallandtprijs voor beeldhouwkunst en in 1991 de Sandbergprijs van het Amsterdamse Fonds voor de Kunst.